Hoe het écht was om voor mezelf te beginnen?
Ga ik je vertellen. Want eigenlijk lees je op blogs en social media voor de succesverhalen. De mooie kant van het verhaal. Logisch, want mensen willen als autoriteit overkomen en dat lukt niet echt als je je zwaktes tentoonstelt. Althans, dat denken ze. Ik denk juist dat het kracht toont om te laten zien dat je mens bent. Tenslotte, zonder pijn en struggles kún je niet sterker worden.
De eerste stappen naar freelancen
Van 2007 tot 2012 werkte ik voor en webbureau. In 2012 besloot ik dat ik een team wilde opbouwen of meer de diepte in wilde qua kennis. Uiteindelijk ging ik voor 3.5 dag werken voor een webshop, een klant van het webbureau waar ik helemaal los kon als marketing manager. Al drie jaar lang probeerde ik ook mijn eigen webshop in woonaccessoires te laten groeien. Hier wilde ik in de overige 1.5 dag aan werken.
Ergens dat jaar zag ik: ik krijg mijn webshop niet rendabel. Verzending was duur, de marges waren dun en de concurrentie moordend. De business case klopte van geen kant en dit kwam niet goed. Ik wilde er niet echt aan toegeven, maar de streep moest erdoor.
De tijd die overbleef naast mijn werk zette ik in voor wat freelanceklusjes. De kvk-inschrijving had ik, dus ik kon zo aan de slag. Drie kleine klanten hielp ik met hun marketing naast mijn job.
Crisis bij mijn werkgever
In de loop van 2013 sloeg crisis toe bij mijn werkgever. Het was een winkelketen met webshop in kinderkleding. De hele branche was overspoeld met webshops en winkels en de vraag nam af. Het gevolg: de webshop groeide niet snel genoeg om de klap van de offline winkels op te vangen. Mij werd meegedeeld dat mijn contract niet kon worden verlengd.
Nu was ik niet van plan om een kostenpost te zijn en mijn contract uit te zitten. We maakten de afspraak dat ik ingehuurd kon worden voor het aantal uur dat ik nodig was. Ik was al wat aan het freelancen en had een beetje cash-flow. Een beetje, want het ging om een paar honderd Euro.
Enfin, dit was een abrupt einde aan mijn dienstverband.
Keuzes maken
Ik was praktisch blut op dit moment. Dit was voor mij een grote tegenslag. Na 6 jaar loondienst in toch wel high-end rollen met goed salaris én drie jaar een webshop runnen is het niet de bedoeling om een lege bankrekening te hebben.
Toch had ik die zomer een budgetvakantie weten te scoren naar Mallorca. In deze vakantie kreeg ik een contract aangeboden van een marketingbureau. Eigenlijk moest ik dit aanbod accepteren, want blut en geen werk.
Toch, iets in mij wilde het niet. Het voelde als een stap terug.
Je kunt je voorstellen: deze vakantie was niet zonder stress. Maar wel hielp het om op afstand te zitten van alle onrust. Dat gaf helderheid. Ook zit er een voordeel in blut zijn. Je hebt niet zoveel meer te verliezen. Dat klinkt misschien raar, maar zo voelde het wel.
Fulltime voor mezelf beginnen
Deze vakantie was het moment dat ik besloot fulltime te gaan freelancen. De gedachte was: meer geld kan ik toch niet verliezen, en als het freelancen niet lukt, kan ik altijd weer in loondienst gaan.
Wat volgde:
- Ik ging het gesprek met het bureau in kwestie en ze detacheerden mij op freelancebasis bij een grote partij.
- Ik verhuisde uit een Fries dorp terug naar Groningen stad. Wilde dichterbij kansen en netwerk zitten.
- Een tweede grote partij huurde me voor 1-2 dagen per week in.
- De Google Ads klanten groeiden ook door.
Alles dat op mijn weg kwam pakte ik aan. Ik opereerde twee jaar lang op een soort angst dat ik weer zou falen. Met 60-70 uur werken per week en geen vakanties werkte ik keihard.
Stress, burn-out, halt
Einde 2014 volgde een klap. Na al die maanden buffelen, uren maken, klussen aannemen die niet bij mij passen, had ik er geen plezier meer in. Ik was op, overwerkt en vol stress. Lichamelijke klachten volgden. De stress triggerde ook mijn Vitiligo, een progressieve huidaandoening die zorgt voor huis en haar zonder pigment.
Dit was ook het jaar dat ik mijn ‘back-up spreadsheet’ raadpleegde. Dit was een spreadsheet met alle bedrijven waar ik zou kunnen solliciteren als het freelancen niet zou werken. Bovenaan stond Voys, een telecombedrijf uit Groningen die alles net wat anders aanpakt. Precies op dat moment hadden ze een vacature dat precies mijn droombaan was.
Ik stuurde een eerlijke mail als sollicitatie, werd uitgenodigd, kreeg de baan praktisch aangeboden, maar werd toch min of meer weggestuurd. De dame die mij interviewde was zelf parttime freelancen en verklaarde mij voor gek om alles wat ik had opgebouwd op te geven. Nu stond al een vakantie gepland en ze raadde mij aan die tijd te nemen om me af te vragen of deze baan echt is wat ik wil.
Lange vakantie en nieuwe keuzes
Er volgde een vakantie naar Gran Canaria. Toen ik aankwam was mijn gedachte: “wat doe ik hier, ik moet aan het werk”. Dit gaf aan wat mijn mindset was en hoe onrustig het in mijn hoofd echt was. Ik zat al twee jaar lang in werkmodus, zonder break. Dat gevoel van ‘ik moet aan het werk’ duurde een dag of drie, toen kwam ik iets tot rust.
Ook deze vakantie volgden weer keuzes.
Allereerst besloot ik te stoppen met werken op locatie. Ook nam ik afscheid van mijn grootste klanten. En ik nam het besluit om uitsluitend nog Google Ads werk doen. Ik wist: specialisatie zorgt voor rust. in de toko.
Er kwam rust in de tent, het plezier kwam terug en financieel ging het lekker.
Na drie jaar schreef ik mijn lessen uit in een Google Doc. Dit bleek de basis te worden van mijn boek SUPERFREELANCER die in maart verscheen.
